Az gittik uz gittik dere tepe düz gittik.
Her masal böyle başlar sizi bambaşka dünyalara yolculuğa çıkarır. İşte bu cümleyle başlayan tüm masallar bana hep hayatımı hayal dünyamı seyahatle zenginleştirebileceğime inandırdı.
Bu inançla yola çıktım yazmaya başladım. Yazdıkça hatırladım hatıralarımı kalıcı kıldım birde üstüne paylaşmış olmanın verdiği mutlulukla daha çok yazmaya motive oldum.
Yoksa insan neden gezdiği yerleri hevesle anlatır? Başkalarıda bu hikayeleri hevesle dinler ki?
Anılarını çoğaltmanın bu yolla mümkün olduğu konusunda hem fikir olduğum, Münir Göle'nin de dediği gibi "Yolculuk anlatı odaklıdır. Anlatının kuşatmadığı yolculuk, çoğu zaman anlamdan yoksun bir yerden bir yere gidip gelmekle sınırlıdır."
Sırf bu sebeble bile olsa anlatır insan...
Gidip gelmekten ibaret olmayan anlam dolu seyahatler yaşamak dileğiyle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder